Dianc o'r Ddinas
17.3.06
Es i'r noson Dianc o'r Ddinas neithiwr a oedd wedi ei drefnu gan Menter a Busnes.
Mewn ffordd roedd y noson yn arloesol gan ei fod i ryw raddau'n enrhaifft o'r wladwriaeth yn ceisio dylanwadu a'r symudedd unigolion o fewn Cymru er mwyn gwrthnewid patrymau economaidd, cymdeithasol a ieithyddol. Efallai mod i'n gor-ddweud ychydig fan hyn, gan fod y noson wedi ei anelu at bobl sydd wedi symud i Gaerdydd o rannau eraill o Gymru ond sydd eisioes wedi dechrau meddwl am symud nôl i gefn gwlad Cymru, a phwrpas y noson oedd rhoi enrheifftiau o bobl sydd wedi gwenud hyn yn barod yn llwyddiannus.
Dwi wedi bod i sawl noson Menter a Busnes a threfnu, ac mae nhw'n anffurfiol dros ben a dwi yn eu mwynhau, ond roedd y noson yma'n dda iawn, y ddau siaradwr oedd Lowri, perchennog siop Dots yn Aberystwyth, ac Ifan sy'n bartner neu gyfarwyddwr cwmni Rhiannon yn Nhregaron.
Rhannodd y ddau eu profiadau o redeg cwmni, gan fod yn gwbwl onest wrth sôn am y manteision ac anfanteison o fod yn fos eich hunan. Er mai Lowri siaradodd orau am adael y ddinas a sefydlu cwmni (symud i ymuno â busnes ei fam wneath Ifan), gan fynd i sôn sut roedd ei sefyllfa gwaith yn y brifddinas ar y pryd hefyd wedi bod yn sbardun iddi, mi wnaeth Ifan roi llawer o gyngor/awgrymiadau defnyddiol oes oeddych yn gweld y cam o ad-leoli a dechrau busnes run pryd yn ormod, fel:
Dwi wedi sôn ers blwyddyn rwan yr hoffwn symud nôl i'r gogledd ac yn ddelfrydol gweithio i mi fy hunan. Mae ambell syniad bras gyda fi o beth hoffwn wneud, ond rhaid bod yn sicr mai nid breuddwydion gwrach ydynt a bod yn realistig. Byddai efallai'n syniad dod o hyd i swydd i ddechrau er mwyn setlo mewn cyn meddwl am ddechrau busnes. Dod o hyd i swyddi yw un o ofidion mawr fy nghariad (yn ogystal a byw yn agos i'm rhieni!), felly mae llawer gennym i'w ystyried.
Mewn ffordd roedd y noson yn arloesol gan ei fod i ryw raddau'n enrhaifft o'r wladwriaeth yn ceisio dylanwadu a'r symudedd unigolion o fewn Cymru er mwyn gwrthnewid patrymau economaidd, cymdeithasol a ieithyddol. Efallai mod i'n gor-ddweud ychydig fan hyn, gan fod y noson wedi ei anelu at bobl sydd wedi symud i Gaerdydd o rannau eraill o Gymru ond sydd eisioes wedi dechrau meddwl am symud nôl i gefn gwlad Cymru, a phwrpas y noson oedd rhoi enrheifftiau o bobl sydd wedi gwenud hyn yn barod yn llwyddiannus.
Dwi wedi bod i sawl noson Menter a Busnes a threfnu, ac mae nhw'n anffurfiol dros ben a dwi yn eu mwynhau, ond roedd y noson yma'n dda iawn, y ddau siaradwr oedd Lowri, perchennog siop Dots yn Aberystwyth, ac Ifan sy'n bartner neu gyfarwyddwr cwmni Rhiannon yn Nhregaron.
Rhannodd y ddau eu profiadau o redeg cwmni, gan fod yn gwbwl onest wrth sôn am y manteision ac anfanteison o fod yn fos eich hunan. Er mai Lowri siaradodd orau am adael y ddinas a sefydlu cwmni (symud i ymuno â busnes ei fam wneath Ifan), gan fynd i sôn sut roedd ei sefyllfa gwaith yn y brifddinas ar y pryd hefyd wedi bod yn sbardun iddi, mi wnaeth Ifan roi llawer o gyngor/awgrymiadau defnyddiol oes oeddych yn gweld y cam o ad-leoli a dechrau busnes run pryd yn ormod, fel:
-Unai ceisio dechrau cwmni tra rydych yn byw yn y brifddinas, sydd ddim yn ddibynol ar ei leoliad (fel cynnig gwasanaeth, neu os gyda chi grefft), fel y gelli'r adleoli'n rhwydd.
-Peidio neidio mewn i rhywbeth os nad oes profiad gyda chi yn y maes. Fel rhedeg tafarn/gwesty e.e., gwell fyddai ceisio cael swydd rhan amser/dros dro (neu gweithio am ddim hyd yn oed) mewn busnes cyffelyb am gyfnod i fagu profiad ac insight.
-Os oes arian gyda chi, buddsoddi mewn i gwmni sy'n bodoli'n barod a threulio pob yn ail penwythnos yn helpu allan.
Dwi wedi sôn ers blwyddyn rwan yr hoffwn symud nôl i'r gogledd ac yn ddelfrydol gweithio i mi fy hunan. Mae ambell syniad bras gyda fi o beth hoffwn wneud, ond rhaid bod yn sicr mai nid breuddwydion gwrach ydynt a bod yn realistig. Byddai efallai'n syniad dod o hyd i swydd i ddechrau er mwyn setlo mewn cyn meddwl am ddechrau busnes. Dod o hyd i swyddi yw un o ofidion mawr fy nghariad (yn ogystal a byw yn agos i'm rhieni!), felly mae llawer gennym i'w ystyried.
